ادامه پست های تصادفی در مورد رفتار نظری همسالان…
بنابراین همه ما می دانیم که عطر و بوی عطر چیست. این زمانی است که حیوانات مرزهای قلمرو خود را با ترک عطر و بوی خود در مکان های استراتژیک مشخص می کنند. سرزمین های معطر اغلب برای خوابیدن و / یا جفت گیری و پرورش جوان استفاده می شود. منطقه مشخص شده همچنین ممکن است دارای یک منبع غذایی باشد. حیوانات با عطر و بوی عطر با دیگران در نوع خود و گونه های دیگر که سعی در تجاوز قلمرو خود دارند ، می جنگند یا سعی در تصرف آن دارند.
عطر و بوی هشدار دهنده برای هر گونه متجاوز بالقوه است. مراقب باشید این فضای من است! وارد خطرات خود شوید!
4341659458_f0d7f26daa_z.jpg
اکنون ، در آکادمی نیز رفتاری مشابه وجود دارد. برخی زمینه های خاص در رشته ها به ویژه مستعد فعالیت های بسیار سرزمینی هستند - آنها به مارک های رایحه ای علمی می پردازند.
بعضی از مجامع دانشگاهی غالباً متمرکز هستند. این البته چیز خوبی است زیرا امکان ایجاد دانش مؤثر را فراهم می کند. اجتماعات محکم در ایجاد دانش ، مشترکات متفاوتی از ادبیات و گفتگوهای طولانی درمورد موضوعات خاص را به اشتراک می گذارند. آنها از افراد تازه وارد این حوزه انتظار دارند که تاریخ آن را بدانند و بفهمند و نسبت به شخصیتهای کلیدی متناسب باشند. اما گاهی اوقات همه آنها از اختلاف استقبال نمی کنند. آنها سرزمینی هستند.
چگونه می توانید بگویید که یک قلمرو دانشگاهی از این نوع است؟ خوب ، آنها برخی از خصوصیات شما می توانید ببینید. قلمرو آکادمیک اغلب در مجلات مشهور است که به جوامع دارای مرزهای جدی خدمت می کنند. ژورنال های آنها گزارشی صریح و صریح از آنچه در تلاش برای دستیابی به آن هستند ، دارند. آنها احتمالاً مضامین خاصی را که علاقمند به کاوش هستند بیان می کنند. آنها در مورد گفتگوهای مداوم خود کاملاً واضح هستند و فقط افرادی را که علاقمند به شرکت در زیر مجموعه موجود خود هستند دعوت می کنند.
اما مرزهای انضباطی اغلب صریح نیست. حواشی آنچه قابل قبول است به نظر می رسد با شکست - شما باید به دنبال آنچه هستید که در بیانیه های ماموریت ژورنال آنها گفته نمی شود ، جستجو کنید. مجلات جامعه دانشگاهی محدود ، فقط ممکن است در مورد استقبال از بحث ، تشویق نوآوری یا دعوت از رویکردهای متنوع چیزی نگویند. ژانرها و روشها - و گروههای دیگر ، شاید رقیب ، را در همان رشته ذکر نمی کنند. ناخواسته فقط در غیاب آنها حضور دارند.
اکنون ، در مرزهای سست و سخت و انضباطی ، ذاتاً هیچ اشتباهی وجود ندارد. و این یک سوال محافظه کارانه در مقابل رفتار مترقی نیز نیست. یک مرز انضباطی سخت می تواند چندین هدف را در پی داشته باشد. اما وجود دیوار نامرئی پیامدهایی دارد که اعضای جدید بالقوه باید در مورد آن اندیشید.
مجامع ژورنال اغلب مرزهای خود را به شدت پلیس می کنند. و یکی از راههای انجام این کار از طریق بررسی همسالان است. محققان نویسندگانی که بدون اطلاع از متون اصلی ، علایق ایجاد دانش ، روشها ، محققان مهم و مقالات اصلی ، وارد یک منطقه کاملاً مشخص می شوند ، به سختی می توانند میزگردی را برای این حذفیات رد کنند - شما ژورنال اشتباه را انتخاب کرده اید ( زیر نویس شما در مورد چیزی می نویسیم. علاقه ای ندارم). اگر برای بررسی ارسال شود ، ممکن است نظرهای همسالان نیز همین حرف را بزنند. آنها ممکن است مفید باشند و متن ها و موضوعاتی را که نویسنده جدید باید بخواهد در صورتی که می خواهد مقاله خود را در مجله بخواند ، تشریح کند. یا ممکن است ژانری را مطرح کنند که انتظار دارند نویسندگان با آن مطابقت داشته باشند. این یک پاسخ مفید است زیرا کمک می کند تا مشارکت کننده جدید در این زمینه تصمیم بگیرند که آیا می خواهند ادامه دهند یا خیر.
بنابراین در اینجا تله ای قرار دارد که در انتظار نویسندگان حرفه ای اولیه است. چگونه می دانید ژورنالی که شما هدف گذاری کرده اید ، موضوعی است که از نظر رفتار بسیار سرزمینی است؟ پاسخ این سؤال این است که (1) در مورد مرزها ، به ویژه از مربی یا سرپرست ، در مورد مرزهای مجله سؤال کنید ، و (2) بررسی کنید که آیا اثری به اندازه شما در مجله وجود دارد یا خیر. اگر وجود نداشته باشد ، احتمالاً ایده خوبی است که به دنبال ژورنال دیگری باشید که فراگیرتر باشد. و (3) ، اگر هنوز شک دارید ، به ویرایشگر ایمیل دهید تا بپرسید که آیا آنها علاقه مند به مقاله شما هستند یا خیر. اما مراقب باشید ، گاهی اوقات ویراستاران مجله از بازرسان خود بازتر هستند!
در اینجا یک دام دیگر نیز وجود دارد. برخی محققان حرفه ای اولیه می خواهند زمینه های بسته را نقد کنند. آنها می خواهند مرزهای ایجاد شده را زیر سوال ببرند. آنها می خواهند ایده های جدیدی ارائه دهند. می خواهیم ادبیات مختلف و دیدگاه های جدید را در زیر زمینه وارد کنید. نقد + زاویه جدید اغلب بخشی از سهم دکتری برای مثال است. اما وقتی نوبت به انتقاد تبدیل به یک نشریه می رسد ، قلمرو داوری می تواند عمیقاً غیر قابل قبول باشد. بررسی همسالان به دندان و پنجه تبدیل می شود.
برخی از قسمتهای ارضی در برابر دیدگاه های انتقادی ، رویکردها یا حتی ژانرهای نوشتن بسیار مقاوم هستند. هنگامی که آنها مقاله ای را دریافت می کنند که قلمرو آنها را معضل می کند ، آنها به سادگی دفاعی نمی شوند - ما این کار را انجام می دهیم - آنها نیز به این حمله ادامه می دهند - این یک انتقاد احمقانه و غیرمجاز است ، این مورد غیرقابل اثبات است اگر می دانستید چیزهای ما هرگز نمی دانید این را بگو ، این غیرقانونی است.
عدم اطلاع از ارسال مقاله به ژورنال و دریافت چنین پاسخی می تواند برای محققان باتجربه بخصوص اگر شما انتظار آن را ندارید ، مفید باشد. اما هنگامی که شما یک محقق شغلی اولیه هستید ، یک واکنش عطر و بوی تهاجمی می تواند واقعاً شرم آور باشد. همچنین درک این موضوع که گفته می شود اصلاً مربوط به بورس تحصیلی نباشد بلکه مربوط به حمله به سرزمین ناخواسته باشد.
و این پاسخ منفی به هر دو روش کار می کند. به صورت متناقض بسیاری از مجلات که می کوشند مرزهای بین رشته ای را آزمایش کنند یا در ژانرهای مختلفی آزمایش کنند ، به مقالات مرسوم علاقه مند نخواهند شد. آنها همچنین در واقع به گونه ای عمل می کنند که با مجله زیر نظم و انضباطی کاملاً متمرکز و مشکوک به چیزی که از آنسوی مرزهای خود مشکوک است ، کار کنند. این ژورنال های عمومی که در آن ممکن است رویکرد بازتر برای همه وجود داشته باشد. محکم بودن یا در غیر این صورت حوزه ژورنال و رفتارهای بعدی علامت گذاری به آن بستگی به اهداف ساخت دانش دارد.
اگر شما یک نویسنده محقق در اوایل کار هستید ، در این باره چه می کنید؟
توصیه معمول من در زمینه نوشتن کارگاه های مربوط به پژوهش های اولیه شغلی و دکتری این است که اول از همه در مجلات منتشر شود که از کارهای شما استقبال می کند و آن را به عنوان کمک به مکالمه آنها می بیند. سپس بخواهید چیزی را در قلمرو مرزی قرار دهید.
مقاله ای را که در مورد زیر زمینه بسیار حیاتی است ، ذخیره کنید تا زمانی که کمی از انتشار خود را در زیر کمربند خود داشته باشید و قادر به مقاومت در برابر علامت گذاری به عطر عطر ممکن نیست. اما سعی کنید در کاغذ خود یک پرچم سفید بسازید. حملات تمام عیار یک زیر زمین کاملاً تضمین شده است تا بتواند یک حرکت ضد تهاجمی - شما به قلمرو من حمله کرد - بنابراین ایجاد یک دیدگاه جدید به عنوان یک کمک احترام آمیز ، سازنده بسیار مهم و مثبت اغلب یک حرکت مفید برای عقب نشینی پنجه است.
